Czy
próbowałeś kiedyś wyczyścić chodnik, podjazd lub betonowy
taras? Oczywiście szorowanie przy użyciu gorącej wody usuwa część
brudu, jeśli jednak rzeczywiście chcesz przywrócić temu
miejscu jego dawną biel, potrzebujesz czegoś więcej. Zwykle przydaje
się tu dobry detergent, który pomoże ci osiągnąć cel przy o
wiele mniejszym nakładzie pracy. Wystarczy przetrzeć powierzchnię
środkiem czyszczącym i spłukać ją wodą, a staje się znowu czysta. Grzech
oblepia i zaciemnia duszę jak brud, błoto i tłuszcz betonową alejkę.
Jednak dar nawrócenia pomaga usunąć cały ten nalot. Trzeba
tylko uznać swoje grzechy i zwrócić się do Boga z pokorną,
szczerą skruchą. W tym momencie zaczyna działać w nas moc
przebaczenia, przywracająca nam czystość z dnia naszego chrztu.
Pokrzepienie,
odnowienie, owoc
Kiedy,
jak król Dawid, wołamy Zmiłuj się nade mną, Boże
(Ps 51,1), Bóg nam odpowiada. Kiedy na widok swego grzechu
powtarzamy za Piotrem: Odejdź ode mnie, Panie, bo jestem
człowiek grzeszny (Łk 5,8), On, zamiast odejść, zaczyna w nas
działać, pokrzepiając nas, odnawiając i uzdalniając do wydawania
Bożego owocu. W obecnym artykule chcemy przyjrzeć się tym
błogosławieństwom, a następnie rozważyć różne sytuacje dawane
nam przez Boga, abyśmy mogli przyjąć łaskę Jego miłosierdzia i
przebaczenia.
Kiedy
podejmujemy zmaganie odwracania się od swych grzechów, Bóg
przebacza je nam, wyprowadza nas z ich niewoli, pokrzepiając nasze
znużone serca (por. Jr 31,25). Pokrzepia nas, usuwając ciężar winy,
wstydu i wyrzutów sumienia, które rodzi w nas grzech.
Pokrzepia nas, napełniając nasze serca pokojem i wylewając na nas
swoje miłosierdzie. Pokrzepia nas, zapewniając, że w dalszym ciągu
jesteśmy Jego umiłowanymi synami i córkami, członkami Jego
rodziny i współdziedzicami z Chrystusem.
Nawrócenie
daje nam również zakosztować odnowy, jakiej doświadczył syn
marnotrawny powracając do domu. Zmęczony, spocony i brudny po swoich
ciężkich przejściach, znalazł się w ramionach swego ojca, który
natychmiast przywrócił go do łask. Wszystkie przedmioty, które
polecił dać synowi pierścień, sandały i szata były
znakami jego synowskiej godności i przynależności do rodziny. Miały
one uświadomić młodzieńcowi, że rzeczywiście powrócił do domu,
gdzie odnajdzie pokój i akceptację. Dokładnie to samo Bóg
czyni dla nas za każdym razem, gdy wracamy do Niego w akcie
sakramentu pokuty. Przywraca nam poczucie godności i zapewnia, że
nasze grzechy zostały nam przebaczone.
Po
powrocie do domu syn marnotrawny musiał zmierzyć się jednak z wieloma
problemami z koniecznością zmiany swojego zachowania i
ambicji życiowych, z potrzebą uzdrowienia bolesnych wspomnień oraz
pojednania ze starszym bratem. Jednak największe wyzwanie wiązało się
nie tyle z przeszłością, co z przyszłością a było nim wydanie
godnego owocu nawrócenia (por. Mt 3,8). Innymi
słowy, odnowa człowieka zawiera w sobie również odnowienie
Jego powołania, przywrócenie go do wszystkich przywilejów
i umocnienie w nim poczucia godności. Przebaczając nam, Bóg
nie tylko nie pamięta nam naszych grzechów, ale także
zapewnia, że wciąż jeszcze możemy wydać wspaniały owoc.
Otwarcie
na łaskę nawrócenia
W
jaki więc sposób możemy stać się wolni od grzechu? Po
pierwsze, musimy uznać przed Panem, że Go obraziliśmy i że nasza
jedyna nadzieja leży w Jego miłosierdziu. Po drugie, mamy badać serca
i uczynki w ciągu dnia, aby uświadomić sobie, na czym polegają nasze
grzechy. Po trzecie, ważne jest, by dostrzeżone grzechy jak
najszybciej wyznać Panu, wierząc, że jeśli to uczynimy, Bóg,
jako wierny i sprawiedliwy, odpuści je nam i oczyści nas z wszelkiej
nieprawości (1 J 1,9). Na koniec, mamy wybaczyć tym, którzy
nas zranili. Naturalnie nie wszystkie nasze zranienia zostaną
uleczone natychmiast. Możemy jednak codziennie podejmować kolejne
kroki w kierunku pełnego przebaczenia naszym winowajcom, abyśmy i my
sami mogli doświadczyć pełni Bożego przebaczenia.
Istnieją
zasadniczo trzy dostępne nam sposobności otwarcia się na łaskę
nawrócenia, a następnie przyjęcie przebaczenia i oczyszczenia
mocą Jezusa. Pierwsza z nich to prywatność i intymność naszego
osobistego życia modlitwy. Wszyscy powinniśmy wyrabiać w sobie nawyk
podsumowywania każdego dnia rachunkiem sumienia. Przyjmując sobie do
serca zachętę św. Pawła: niech nad waszym gniewem nie zachodzi
słońce! (Ef 4,26), starajmy się również, aby słońce nie
zachodziło nad żadnym naszym nie wyznanym grzechem. Chociaż
uwolnienie od niektórych grzechów wymaga łaski
sakramentu pokuty, to jednak zawsze jest rzeczą dobrą wyznać je Panu
jak najwcześniej w osobistej modlitwie, aby ich żądło mogło zostać
usunięte, a poczucie winy nie zdominowało naszego życia.
Kolejną
sposobnością otwarcia się na łaskę nawrócenia jest
każdorazowe uczestnictwo we Mszy świętej. Bezpośrednio przed
słuchaniem słów Pana wołamy do Niego: Panie, zmiłuj się
nad nami! Chryste, zmiłuj się nad nami!. To publiczne
wyznanie, że zgrzeszyliśmy przeciw Panu, pozwala nam przyjąć
odpowiedzialność za nasze uczynki i uniżyć się przed Bogiem, a także
przed sobą nawzajem. Jest ono także okazją do pojednania się z braćmi
i siostrami. Akt pokuty przypomina nam, że należymy do siebie
nawzajem i że nasze grzechy dotykają także innych. Wyznając je, mamy
szansę zawrzeć pokój z tymi, z którymi za chwilę
wspólnie zbliżymy się do ołtarza Pańskiego, aby przyjąć Ciało
i Krew Jezusa. Jest to jak gdyby ostatnia szansa
pokonania barier pomiędzy nami a Bogiem i sobą nawzajem
przed przystąpieniem do Komunii świętej.
Sakrament
pojednania
Mamy
wreszcie sakrament pojednania. Jako jeden z głównych kanałów
łaski Bożej, sakrament ten ma moc gładzenia grzechów i
przywracania nam łaski uświęcającej, a tym samym pozwala doświadczyć
duchowego zmartwychwstania. Jest to potężna broń w walce duchowej.
Prosty choć czasem tak wiele nas kosztujący akt
szczerego i pełnego wyznania grzechów przed kapłanem jest
zwykle najskuteczniejszym sposobem otwarcia się na uzdrawiające i
jednające nas z Bogiem dotknięcie Jezusa. Choć także dwie metody
opisane powyżej są godne polecenia, poważne i uporczywe grzechy
wymagają tej trzeciej. Zwłaszcza w wypadku grzechów
śmiertelnych nic tak skutecznie nie prowadzi nas przed oblicze Bożego
miłosierdzia, jak ten wspaniały sakrament.
Poprzez
sakrament pojednania zostajemy również przywróceni do
pełnej komunii z naszymi braćmi i siostrami w Kościele. Sakrament ma
więc również aspekt wspólnotowy, działając w sposób
podobny choć jeszcze skuteczniejszy jak akt pokutny
we Mszy świętej. Nie istnieje coś takiego jak grzech wyłącznie
osobisty. Każdy z nas jest żywym członkiem Mistycznego
Ciała Chrystusa. Jesteśmy złączeni ze sobą nawzajem, jakby w jednej,
wielkiej rodzinie. Oznacza to, że nasze grzechy niszczą także innych,
tak samo jak problemy jednego członka rodziny dotykają wszystkich
pozostałych. Sakrament pojednania przywraca więc nam łączność nie
tylko z Bogiem, ale również z całym Kościołem. Sam Bóg
wprowadza nas z powrotem do rodziny, zapewniając, że nic już nie stoi
na przeszkodzie doświadczeniu braterstwa i wspólnoty.
Idąc
do spowiedzi, przygotuj się, jak możesz najlepiej. Spowiadaj się z
pokorą, skruchą i szczerością. Nie wstydź się wyznać swoje grzechy.
Kapłan, u którego się spowiadasz, jest człowiekiem podobnym do
ciebie wie, co to znaczy być grzesznikiem. Prawdopodobnie
cieszy się, słysząc, że wyznajesz swoje grzechy, gdyż wie, co Bóg
pragnie uczynić dla każdego, kto do Niego powraca. Bądź również
gotów przebaczyć wszystkim, którzy cię skrzywdzili.
Jeśli trudno ci wybaczyć jakaś krzywdę, powiedz o tym kapłanowi i
przyjmij jego wskazówki.
Dni
ochłody
Bracia
i siostry, Pismo święte obiecuje nam, że odwracając się ze skruchą od
swoich grzechów, doświadczymy od Pana dni ochłody
(Dz 3,20). Nawrócenie przywraca nam bliską więź z Bogiem,
odnawia w nas poczucie godności, pozwala kochać tych, których
mamy wokół siebie, odnowionym sercem i czystym sumieniem.
Św.
Paweł naucza: Gdzie jest Duch Pański tam wolność
(2 Kor 3,17). Postanówmy sobie uciekać się do Bożego
miłosierdzia i przebaczenia, aby wolność Ducha Świętego zapanowała w
naszych sercach. Zaufajmy, że ilekroć zwracamy się do Boga ze
skruchą, On oczyszcza nas z każdego grzechu i pozwala zacząć od nowa. Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą pisać komentarze. Prosze zaloguj się i dodaj komentarz. Powered by AkoComment 1.0 beta 2! |